Sandy's statistieken

vrijdag 24 februari 2006

Dagje als oma

Mijn Indische oma had vroeger de pest aan omkleden toen ze "ouder" aan het worden was. Ze liep dan ook dag en nacht in haar pyjama rond met een rood of blauw fluwelen duster erover heen. In haar mouw had ze altijd een zakdoek verstopt. Soms was die eruit gevallen en als ze dan haar neus wilde snuiten, kon ze uren zoeken naar die zakdoek. Oma had een hele collectie pyjama's. Dat moet wel, als je er dag in, dag uit in loopt. Toch had ze ook veel mooie kleren. Veel uit Amerika, het land waar haar dochter woonde. Voor ons tante Prul, omdat ze altijd van alles bewaarde, allemaal prullaria. Oma kleedde zich alleen aan als er iemand kwam die er toe deed of als zij, bij hoge uitzondering, eens weg ging. Ze had dan een mooie broek, met elastiek, wat we nu stretch noemen en op maat gemaakte broekspijpen. Ze had tamelijke korte, dikke benen. Buurvrouw Eke maakte de nieuwe broeken uit amerika dan op maat. Daarbij droeg ze dan een bijpassende blouse. Vaak met kleurrijke bloemen. Ze zocht dan zorgvuldig haar juwelen uit. Dan moest ik haar sierraden tas pakken die ze verstopt had in het linker nachtkastje van haar bed en daarvoor stond een stoel. Ik moest dan eerst het dressoirtje iets wegduwen, dan de stoel naar voren en dan pas kon het nachtkastje open. Ja, inbrekers hadden het zwaar bij haar. Ook tekende ze dan haar wenkbrouwen met een kohlpotloodje. Hoe ouder ze werd, hoe meer je kon zien dat haar handen niet meer zo "handvast" waren. Ze ging dan ook nog rijkelijk met haar parfum om. Opium was haar favoriet. Ze had een keer een flesje aftershave gekregen. Die had ze leeggegooid en daarin had ze opium gedaan. Zo kon ze makkelijk sprayen. Ik werd dan duizelig van de geur, net zoals van haar eucaliptus verslaving. Maar meestal had ze gewoon haar pyjama, met duster aan en slofjes of warme voetjes. Ze lag dan op de bank met een schapenvachtje over haar heen, samen met de hond tv te kijken.

Vandaag had ik zo'n oma dag. Lekker niet aankleden, trui over mijn pyjama aan, tv kijken en maar lekker liggen op de bank. Heerlijk. Arjan vindt het maar niks, ik wel. Maar ja, dat ligt aan de opvoeding he!

Heb me net wel omgekleed. Mijn kleren zorgvuldig uitgezocht want we gaan vanavond uit! Naar het theater in Leeuwarden, de harmonie. We gaan claudia de breij eens bekijken. Er stond een hele goede recentie vanochtend in de telegraaf... Dat belooft een fijne avond te worden. Daarvoor wil ik mezelf wel even in de kleren hijsen.

dinsdag 21 februari 2006

Eindje rijden

Vorige week na Groningen heb ik niet zoveel gedaan. Behalve mijn belasting invullen. Dat was wel even een middag werk maar nu ben ik daar ook weer vanaf. Ik heb ook elke dag 10 minuten gefietst op de hometrainer behalve in het weekend. Ik had daar even geen tijd voor. We hebben zaterdag boodschappen gedaan en toen belde arjans vader dat mijn nieuwe computer er al was. We zijn eigenlijk vrijwel direct in de auto gestapt om naar santpoort te gaan. Daar hebben we nog even schaatsen gekeken en weer terug naar Heerenveen.
Zondag waren we om 9 uur alweer op weg naar Tilburg want mijn vader zou, als ik de pc had, alle programma's er op zetten en mijn documenten uit mijn oude pc overzetten op de nieuwe. Ik had ook nog even tussendoor afgsproken in Chaam. Mijn vader ging zelf verder en Arjan, mama en ik zijn even bij david en irma en de kinderen geweest.
Daarna weer naar de zaak om mijn pc en mijn vader te halen, die zat daar ook nog steeds met mijn pc-tje. Hij vindt het niet erg.
Inmiddels was het al bijna 18 uur en de pc was nog niet helemaal klaar. We hebben alles weer in de auto gedaan en moesten toen nog eten. Mama en papa hebben broodjes doner gehaald en We zagen nog net dat Marianne Timmer goud won op de 1000 m. Goed van haar he!

Om half 8 zijn we weer naar heerenveen gereden en na 21 uur waren we weer thuis. We hebben zo ongeveer 700 km dit weekend gehad...en 7 provincien doorgesjeesd.
Maandag middag had arjan vrij genomen om aan de pc te werken. We moesten nog wat overzetten en hij moest natuurlijk nog op internet kunnen. Ik had 's ochtends eerst mijn hulp Petra en ik moest nog fietsen met Rob. We hebben nu alles werkend.
Helaas is mijn nieuwe lcd scherm niet goed. Het flikkert en geeft kleuren niet goed weer en ook foto's niet. In de monitor zit waarschijnlijk iets niet helemaal jofel waardoor hij slecht contact maakt. Deze kan ik binnenkort omruilen. Ik weet niet wanneer het nieuwe scherm er zal zijn. Zien we dan wel weer.



Hier twee schilderijen van tatyana murova. In groningen hingen werken van haar. Ik ben er helemaal weg van. Ik heb die dan ook even allemaal bekeken. Ze waren nog niet eens zo duur. Op de website www.artterra.com kun je meer werk van haar bekijken. Ook waren er schilderijen te zien van meerdere kunstenaars die op deze site staan.
Ik ga nu even mijn goulash afmaken, het vlees is lekker gestoofd, nu nog even de rijst maken en wachten tot arjan er is.

donderdag 16 februari 2006

Woensdagdrukte

Gisteren moest ik naar het UMC-Groningen voor cf-controle. Ik moest vroeg opstaan, douchen, inhaleren eten enz enz. Ik moest om 8.30 uur klaarzitten want de taxi had ik besteld. Meestal komen ze te laat maar deze keer waren ze zelfs te vroeg!

We waren er om 9.15 uur al en ik moest om 9.45 uur bij de revalidatie zijn omdat ik maandag gebeld was. Ze wilden dat ik eerder kwam om de shuttletest te lopen. Je moet dan een afstand van 10 meter lopen. Je start als je het piepje hoort en zorgt dat je binnen de tijd van het volgende piepje aan de overkant bent. De piepjes volgen elkaar steeds sneller op. Dus moet je steeds sneller lopen. Ik heb dit keer 290 meter gedaan en vorige keer (een jaar geleden) 330 meter. Daarna heb ik nog een lijstje moeten invullen en toen naar de cf poli.
Daar aangekomen heb ik even gezellig met Alie zitten kletsen over het "nut" van de shuttletest.
Toen moest ik longfunctie blazen maar het lukt niet echt. Mijn lichaam had net een inspanning gedaan en dan ben je toch te moe. Ik had 0.74 geblazen en vorige keer was dat 0.77
Het scheelt niet zo veel dus er was geen enkele bezorgdheid.

Toen moest ik nog even naar de cf verpleegkundige en ik moest een vragenlijst invullen over hoe ik me voel, wat ik nog doe, en of cf mij belemmert in het adl.
Daarna nog even gesproken en ik heb de e-flow mogen bewonderen. Waarschijnlijk als de verzekering het goed vindt, mag ik hem gaan gebruiken. In het UMC-g testen ze de e-flow met tobi en niet met colistine maar mijn longarts had resultaten gezien met colistine en vond het voor mij geen probleem. De cf verpleegkundige gaat proberen of ik de e-flow krijg.

Daarna moest ik even een tijdje wachten want de longsarts was weggeroepen en na 20 minuten ben ik maar es gaan vragen, ik zat daar maar wat te wachten. Toen kwam mijn internist. Alles was wel oke, niets bijzonders eigenlijk. Ik moest daarna nog wat sputum laten kweken maar het zag er wel goed uit, dus daar zit niet echt veel in denk ik.
Toen ik thuis kwam, zag ik dat de nieuwe datum precies in het weekje valt wanneer wij met een midweek in het huisje bij ommen zitten.... ga zo maar even die afspraak verzetten...ik moet ook nog medicijnen bestellen, anders kom ik het weekend niet door...
Om 14 uur ben ik naar boetseren gegaan en ben een heel eind gekomen met mijn beeld van een duiker die van het startblok duikt. Volgende week heb ik geen les, voorjaarsvakantie.

Toen ik thuis kwam was Arjan al thuis en zijn ouders waren er ook al. Arjan was al druk aan de kook. Arjans vader ging mee naar de uefa cup wedstrijd van heerenveen tegen steau bukarest. Arjans moeder bleef bij mij. Helaas heeft heerenveen het moeilijk gehad. "Gewogen en te licht bevonden". Jammer, volgende keer beter.Ik ben nu behoorlijk moe, ik moet vanmiddag nog vergaderen voor het internetcafé. Ik ga maar even aan de slag, het is zo weer tijd. (Moet nog aankleden, inhaleren, eten en dan is het vast ook alweer 14 uur).

dinsdag 14 februari 2006

Beter

Vanmiddag kreeg ik per post het blad "beter" in de bus met het artikel over mij. Het is een van de verhalen met thema: "Als niets meer vanzelfsprekend is". Het is geschreven door Annemarie van Dijk die ook het stuk in "libelle" heeft geschreven. Ik vind het wel een mooi stuk geworden. Hier onder het stuk uit beter. (nr 1, 2006) Klik op de tekst en vergroot het plaatje onderaan, dan is de tekst leesbaar.


donderdag 9 februari 2006

CF, wat een rot ziekte...

In de cf wereld is het niet zo fijn op dit moment. Ik lees zo hier en daar wel eens een paar sites van ander cf-ers. Dan lees je dat een cf-er is overleden, net 19 jaar en dat door complicaties tijdens een simpele ingreep haar longen het niet aankonden. Ik heb haar wel een paar keer gezien, het doet je wel wat...

Eergisteren kreeg ik het Fokkamp boek thuis gestuurd. Dat is het boek waarin alle deelnemers van het laatste kamp staan en die voor alle deelnemers staan die ooit mee gingen met kampen in de 30 jaar dat ze werden gehouden. Ik ben ook een van die deelnemers en herkende daarin wel het "grote familie gevoel en het onvergetelijk leuke" ervan. Ik las van het boek en heb toen gevraagd of ik het ook kon krijgen..
Bekijk de website van kamp ook eens... www.stichtingfok.nl

Gisteren was ik weer wat aan het lezen, lees ik dat er weer een cf patiente is overleden. Ook 19 maar heeft het niet kunnen redden. Beide cf-ers staan ook in het boek. Zo'n boek krijgt een emotionele waarde. Net als mijn foto albums van kamp. Ik heb dan een dubbel gevoel; verdriet omdat velen er niet meer zijn maar ook het geweldige gevoel omdat het altijd zo bijzonder leuk was.
Ook zijn er een aantal cf-ers van mijn leeftijd erg ziek en liggen op de IC te vechten voor hun leven of aan de zoveelste kuur in het ziekenhuis. Ik mag nu niet klagen, ik ben thuis, aardig goed voor mijn doen. Wel wachtend op een paar nieuwe longen, maar zo is het nu een maal.

Klik hier voor het gastenboek voor beide meisjes. Een mede cf-er heeft dit gemaakt voor hun.

woensdag 8 februari 2006

fietsen, het wordt nog leuk ook!

Vannacht was ik steeds wakker. Ik had het zo gigiantisch warm steeds. En ik moest redelijk vaak naar de wc. Ik had vannacht weer mijn sondevoeding. Ik slaap dan slechter en zweet me dood. Ik moet dan ineens heel nodig naar de wc en dan ligt mijn lieve macy dicht tegen mij aan. Ik moet haar soms weg schoppen, en zij mij dan verwijtend aan kijkt. Zo van: beweeg nou niet, ik lag net zo lekker.
Vaak probeert ze onder mijn dekbed te kruipen door met haar snorharen tegen mijn neus te kriebelen. Dan doe ik meestal, onbewust mijn arm omhoog en dan kruipt zij onder de deken. Als ik dat eens niet doe, dan krijg ik een lel met d'r poot. Leuk he zo'n kat... Als het de sonde niet is die me wakker houdt dan is het de kat wel.
Nadat ik om 7 uur arjan heb horen weggaan, en de sonde eruit had gehaald, ben ik in slaap gevallen en werd ongeveer om half 9 weer wakker. Ik had het weer lekker warm. Ook met wat hoofdpijn, waarschijnlijk door het oppervlakkige ademhalen, dan adem je niet goed uit en dan stapelt het Co2 gehalte te hoog op. (nadeel van zuurstof)
Ik ben toen naar beneden gegaan en ben gaan inhaleren, eten en daarna heb ik 10 minuten op de hometrainer gefietst tijdens "Max en Caterine".
Ik mag daar niet naar kijken want het is de ouderen omroep! haha. Ik doe dat wel want ik ben voor een cf-er wel oud... Volgens sbs 6, van die donoractie show leef ik al in mijn reservetijd, ben nl AL boven de 30..ik word overigens dit jaar AL 35 jaar. Ik vind niet dat ik in mijn reservetijd leeft want niemand weet toch hoe oud ie wordt?
Maar ik heb dus mijn beloofde plicht weer gedaan. Ik moet zeggen...zo erg was het nu ook weer niet!!...fietsen voor de tv...
Daarna, zwetend onder de douche gestapt...weer eens wat anders. Nu de wasmachine afwachten en even lunchen en dan weer naar boetseren...joepi...weer een week om!

Hier ligt ze eindelijk in het mandje in de schilderkamer. Maar ook alleen als de kachel aan is.

dinsdag 7 februari 2006

fietsen, beloofd is beloofd...

Afgelopen week heb ik weer veel geschilderd. Ik had er echt zin in en ook "the spirit" voor moet ik zeggen. Ik heb het nieuwe thema van twee weken geleden nu klaar. Je mocht een schilderij maken naar aanleiding van deze tekst:

Licht
Turend door het venster zie ik de wereld grauw en grijs. Een trieste aanblik. Maar plotseling, in een flits, is er licht. Licht in onze tuin. Licht van een bijna onaardse schoonheid en kleur: groen, geel en goud. Op de achtergrond het loodkleurig grijs van het wolkendek. De tuin staat plotseling te stralen in deze onwerkelijke gloed. Eeuwenoude woorden vinden weerklank in mijn hart: "Daar zij Licht! en er was licht. Altijd weer anders, altijd weer nieuw...

Dit is het geworden; een boerenhek in het maanlicht. En mijn kussende kinderen zijn ook bijna klaar. Hier en daar nog wat lichte kleuren aanbrengen in de gezichten en dan is ie ook af.



Afgelopen weekend waren we even in Santpoort bij arjans ouders. Ook mijn ouders waren er even. We gingen naar de macro in beverwijk. Ik moest weer thee, wasverzachter, senseo enz. hebben maar ik wilde ook even kijken naar een laptop tas, die hadden ze niet naar mijn zin, dus dat ging over. Ik heb wel het boek; The Da Vinci Code gekocht. Ik had vorige week bij de wereld draait door gezien over het boek De Rembrandtcode. Ik meende dat dit boek met een knipoog naar The Da Vinci Code refereert. Dus dat wil ik nog gaan lezen. Alleen moet je natuurlijk wel eerst The Da Vinci code gelezen hebben...

Ik heb ondertussen het boek; het meisje met de parel, over de dienstbode van Vermeer uitgelezen. Die mocht ik lezen van Arjans moeder. Zij is een afstammeling van de Schilder Vermeer.

Ik moest gisteren weer op de hometrainer en Rob vond eigenlijk dat ik vaker in de week moest gaan fietsen. Toen beloofde ik dat ik dat zou doen...(ah)
Vanmorgen was ik bij hem in de praktijk en hij vroeg of ik al had gefietst...nee zei ik eerlijk ik ga nu naar huis en dan ga ik eten en daarna ga ik 10 minuten fietsen...En ik heb dat gedaan. Ja beloofd is beloofd. Morgen weer. Eigenlijk is het toch niet zo moeilijk om elke dag even 10 minuten te fietsen.... Misschien wordt het nog een kick voor me....kan me niet voorstellen maar wie weet.

Zaterdag waren we ook nog naar onze zwager geweest want die was jarig. We hadden geld voor hem en partypoppers. Dat zijn buisjes die je opendraait en dan ploft er confetti en slinger uit...Was heel leuk maar de honden gingen het opeten!! Dus meteen kwam de stofzuiger er aan te pas. Marinus had een tv gekocht vorige week en daarvoor vroeg hij zijn verjaardagsbijdrage. We hoefden dus niet zelf te bedenken wat we hem nou eens moesten geven.
We zijn om ha;f 10 naar huis gegaan.
Zondag moest arjan naar het voetballen. Heerenveen tegen ado. Eindelijk weer eens winst! Morgen ga ik weer naar boetseren en verder deze week niet echt veel bijzonders. Lekker rustig schilderen en wat aan de computers werken.