Sandy's statistieken

vrijdag 5 maart 2010

De uitslag


Deze week ben ik weer begonnen met lesgeven. Ik heb wel twee dagdelen gestopt omdat ik te moe ben. Ik heb ook meer tijd nodig voor mijzelf en wil niet als een vermoeide patient de darmoperatie ingaan. Ja, want gisteren ben ik voor de uitslag van het darmonderzoek weer naar het UMCG geweest. Ik had 's ochtends eerst les gegeven en om 13.45 uur kwam de taxi. Ik was er even voor half 3 en had een afspraak om kwart voor 3, dus mooi op tijd. Het was niet erg druk in de wachtkamer en er was een patient voor mij aan de beurt. Ik kreeg ook thee van de gastvrouwen, dat was nieuw. Het wordt steeds huiselijker in het ziekenhuis.
Toen werd ik opgeroepen en de darmfoto sierde al op de computermonitor. Ik zag geen gekke dingen. Nu ben ik geen arts maar het leek mij wel goed. De arts vroeg hoe ik me voelde en ik zei dat ik mij heel goed voelde...

klein beetje niet waar... had wel wat buikpijn en ik was wat vermoeid. Maar de vermoeidheid komt doordat ik laat naar bed ben gegaan omdat ik woensdag van 14 tot 21 uur op het stembureau had gezeten en we tot 23 uur stemmen hebben geteld. Het was erg leuk om te doen en dit jaar mag ik nog een keer met de kamer verkiezingen op 9 juni...

Maar dat ter zijde. De arts was zeer positief. Hij durfde de operatie wel aan. Of ik het wilde was zijn volgende vraag. Ik had al besloten om het te doen als de uitslag vandaag positief zou zijn. Uiteindelijk wil je geen stoma. Ik heb het geluk dat er hoop was om het op te heffen en dat gaat gebeuren!!!
Ik moest hem vertellen of ik nog wist welke risico's er nog wel waren.

1)Lekkage in de eerste twee dagen, met als gevolg een nieuwe operatie en dus een nieuwe stoma.
2)Vernauwing op de plaats waar de twee darmgedeeltes aan elkaar zijn gemaakt. Dit kan elk jaar onderzocht worden maar is niet gebruikelijk.

Toen werden alle formulieren ingevuld om mij aan te melden voor de operatie en in ieder geval kom ik op de wachtlijst. Hij gaat het met een aantal stafleden doen zodat er secuur wordt geopereerd. Ik ben en blijf een speciaal geval. Ik was heel snel weer in de wachtkamer. Ik moest mijn dossier naar de bali brengen en ik kreeg nog een intake gesprek met een verpleegkundige. Dit is alvast het opname gesprek zodat alles voordat ik opgenomen wordt, al over mij bekend is.
Na een tijdje kwam de verpleegkundige vragen of ik mijn pasje had, maar die had ik niet. Die was weg. Toen moest ze een nieuwe maken. Daarna kwam ze me halen en hebben we de intake gedaan. Om kwart over 3 was ik klaar en mocht ik daar de taxi bellen. Deze kwam na 4 uur. Tot die tijd heb ik op mijn DS zitten kaarten.

Op 31 maart moet ik nog naar de stoma verpleegkundige en ook naar de anesthesioloog. Volgende week kan ik contact opnemen met het opname bureau om te vragen wanneer ik ongeveer word in gepland in het operatie schema. Het kan na april maar ook pas in augustus zijn. Dat komt omdat er erg veel spoedoperaties voorkomen aan de darmen. En dit is geen spoed, maar ook geen kleinigheidje dat ff tussen door gedaan kan worden. Omdat het computersysteem uitgevallen was, moet ik nog wachten op de bevestiging van de afspraken op 31 maart a.s.
Gelukkig was ik net bij de arts geweest, zodat we in ieder geval de foto hebben kunnen bekijken.
Ik ben wel blij, maar mijn gevoel had mij al verteld dat het goed was, dus had ik wel enig vertrouwen.

Vandag moest ik naar de fysio en het ging allemaal heel goed. Ik voelde mij bij het wakker worden niet zo fit en heb besloten om niet te gaan zwemmen vanmiddag. Ik heb net heerlijk met chica op de bank uitzending gemist gekeken en geslapen. Gisteren wie is de mol niet gezien omdat ik in slaap gevallen was. Nu ben ik weer helemaal bij!
Morgen gaan we eerst naar Lydia's verjaardag en 's middags gaan we met de pv van arjans werk naar de bajes. Ik heb mijn proces verbaal vorige week gekregen en ik moet mijn straf uitzitten voor snelheidsovertredingen. Arjan heeft een veroordeling voor brandstichting.
We zien wel wat we moeten doen, zal wel erg gezellig worden!

Ik kijk net naar buiten, het sneeuwt weer eens....nee he! Ook nog een fotootje van mama en roland.


Geen opmerkingen: