Eindelijk; Sandy schrijft weer wat...(erg lang geworden!)

Het is verschrikkelijk..ik weet het. Geen zin in schrijven is het niet geweest, beetje veel buikpijn gehad, veel gelegen op de bank en in bed met paracetamol, hittepit, tens apparaat, laxeermiddelen enz enz. Daar word je doodmoe van...

Maar nu zal ik een update geven van de eerste maand van 2011!

Op zondag 2 januari zijn we naar de musical We will rock you geweest. Arjan had 2 kaartjes geregeld voor de middageditie in Utrecht, Beatrix theater. Met mijn invalidekaart konden we voor de deur parkeren en de kaartjes konden we zo ophalen. Toen zijn we gaan koffie drinken bij Starbucks op het centraal station/hoogcaterijne.Er was niet veel open dus gingen we maar weer terug naar het theater. Daar stond de rij nu drie dubbel, gelukkig hadden we de kaartjes al!

Deze dag had ik geen last van mijn buik maar toen ik opstond, we zaten een tijdje op de trap, schoot het weer in mijn heup..altijd wel wat. De muziek was fantastisch! Iedereen zong ook geweldig. Net na de pauze, toen de eerste acte was afgelopen, werd de voorstelling voor 20 minuten stop gezet. Er was een meisje van het ensamble in een luik gevallen. Waarschijnlijk was ze te laat van het podium af en zag ze doordat de lichten uit gingen niet dat het luik al open stond. Na 20 minuten ging de show verder zonder het meisje. Ze was niet ernstig geblesseerd zeiden ze maar kon niet verder spelen. Uit het luik waar ze blijkbaar in terecht gekomen was, kwam het volgende decorstuk, een busje naar boven. Ik vond het verhaal niet echt om over naar huis te schrijven, er zaten wel af en toe grapjes in. De toegift was de Bohemian Rhapsody en het klonk te gek. Na de show zijn we via de polder terug gegaan en hebben we bij van der Valk in Emmeloord gegeten...erg lekker, ik had vis gekozen.
Het was een leuke dag, goed begonnen in het nieuwe jaar!

Maandag 3 januari had ik 's avonds de healingclass. We mochten allemaal iemand meenemen om op te oefenen. Ik had mijn vriendin Margriet meegenomen en ze was een hele goede proef persoon. Ik moest in het begin er even inkomen, ik kreeg steeds trillingen in mijn handen en vervolgens door mijn hele lijf. Hoe langer ik bezig was, hoe minder trillingen ik kreeg. Ik heb na Margriet nog een andere dame een behandeling gegeven en bij die dame voelde ik steken in mijn heup, dus ik dacht in eerste instantie dan ik mijn pijn voelde maar achteraf was het haar pijn. Later heb ik die plek nog extra behandeld. Het was een leuke avond en een fijne ervaring dat ik dit mag doen.

Op woensdag 5 januari moest ik maar weer naar de fysio omdat mijn heup nog steeds pijn deed. Gelukkig had Peter tijd. De dinsdag 11 januari moest ik weer komen en begon ik ook weer aan mijn sport programma. Alleen fietsen, roeien en op de loopband en met de bal. Ik mag nog niet volledige krachttraining doen ivm mijn litteken natuurlijk. Ook had Peter mij gevraag of ik een update over mijn ziekte verloop kon maken voor mijn dossier. Ze krijgen via de zorgverzekeraar steeds meer opdracht om te bewijzen wat iemand heeft enz. ook niet erg, er zullen best wel wat mensen sjoemelen met gegevens...

Zaterdag 8 januari waren we naar het posthuis theater. We keken de voorstelling van Droogbrood. We hebben nog met Bas Hoeflaak gesproken. Arjans zus had bij hem in de klas gezeten en arjan ging vragen aan de geluidsman of ie hem kon spreken. Toen kwam Bas het podium oplopen en zei:"he arjan, wat doe jij hier, ik kom er zo aan, even omkleden". Even later kwam hij bij ons en hebben ze nog wat herinneringen aan de basisschool opgehaald. Peter had ook een paar familieleden op hem wachten. Hij komt nl uit Drachten. Ik ben fan geworden van Bas nadat hij een scene deed over droge lippen...ooo wat heb ik een droge lippen, en na een tijdje dit te hebben geroepen haalt ie een labello uit zijn zak enstift ermee zijn lippen..echt hylarisch...Op de ic na mijn transplantatie en buikoperatie had ik constant droge lippen en was de labello niet aan te slepen.

Maandag 10 januari ben ik uit nood naar de huisarts geweest. Ik had zo'n buikpijn, ik kon het niet meer houden. In overleg met Groningen kreeg ik Mr Muscle: coloforte, laxeer. Maar gelijk een glas of twee naar binnen gewerkt...was helemaal vergeten hoe smerig dit spul is..getverderrie.
's middags begon mijn schildergroep weer, toch maar heen gegaan met paracetamol gedrogeerd, TENS...enz.
Heerlijk om weer te kunnen schilderen. Ik heb mijn afrikaans meisje (foto komt later, denk ik)af en het nieuwe thema gaat over etenswaar...Ik had bedacht om een taart te gaan schilderen. En zo geschiedde...Ik weet nu alleen niet meer of dit het is...We zullen zien, misschien verander ik het nog wel aankomend weekend.

Dinsdag 11 januari zijn we 's avonds naar Santpoort gegaan. We hadden met Marischa afgesproken dat wij woensdag ochtend Pa en Ma Turenhout van Schiphol gingen halen. Marischa en Marinus zouden dan thuis het ontbijt klaar zeten. Om 5 uur zijn we uit bed gestapt. Om 6 uur stonden we op schiphol. We zagen dat het vliegtuig waarin ze zouden moeten zitten net geland was..Het duurde toch nog wel een uur voordat we ze eindelijk bij de kofferband zagen aankomen. Ze waren verrast dat wij er stonden en niet Marischa, dat hadden ze afgesproken. Deze keer is het dan toch gelukt!!! Vorige keer lag ik op de spoedeisende hulp te wachten tot ze mij met spoed gingen opereren en daarna kwam die ongelovelijk rot tijd...maar ja, dat was toen! We waren rond 8 uur thuis en hebben met z'n zessen heerlijk ontbeten, nadat Arjan broodjes bij de bakker had gehaald, die was net open gegaan. We zijn 's middags naar de Hornbach in Zaandam gegaan en Nico wilde persee mee om maar niet in slaap te vallen. Ik heb weer een aantal schildersdoeken aangeschaft want het seizoen is weer begonnen natuurlijk. Ook voor intuitief schilderen met chakra's heb ik weer een leuke voorraad gekocht...

Vrijdag 19 januari (de verjaardag van mij Pake(opa), als hij nog geleefd had, was hij 90 jaar geworden)had ik een telefonisch interview voor de Luchtwijzer. Het ledenblad van het Astma Fonds. We hebben ruim twee uur gesproken. In december had ik al een photoshoot gehad op het hoofdkantoor in Amersfoort en die foto wordt gebruikt voor de webpagina over cf. Het Astma Fonds wordt nl longfonds en gaat daardoor ook meer aandacht besteden aan andere longziektes dan alleen COPD en astma. Ik ben dan het gezicht voor cf en transplantatie. Het verhaal in de luchtwijzer verwijst naar deze vernieuwde website, maar wanneer ie echt in de lucht komt weet ik nog niet. De foto laat ik pas zien als alles gelanceerd wordt, anders is het geen verrassing meer!!!

Maandag 17 januari heb ik mijn certificaat tot healingtherapeute gekregen. Gaaf he! Ik moet wel veel blijven oefenen natuurlijk maar dat ik dat ook kan vind ik heel leuk. Ik ga in februari nog Magnified Healing doen een tweedaagse cursus.

Vrijdag 21 januari moest ik eerst sporten en mijn heup laten behandelen. Daarna had ik een Healing bij Esmeralda. Ze voelde dat mijn dikke darm overgevoelig was en dat die zijn werk daardoor waarschijnlijk niet doet en obstipatie veroorzaakt. Ze heeft de dikke darm weer geactiveerd. Ze adviseerde mij om roosvice laxo (doe ik al een tijdje weer), lijnzaad en/of olie te gaan gebruiken. Zaterdag gelijk de zaadjes gekocht en nu elke dag over mijn broodje, in de yoghurt ect te doen. Ik kon nog wel pijn hebben, meestal wordt het eerst erger. De avond had ik best wel pijn en zaterdag was het wel redelijk. Veel tens gebruikt en veel laxerends gegeten. Even geen movicolon, ik heb het idee dat het dan steeds erger wordt, dat de darm er heftig op reageert.

Zaterdag 22 januari gingen we naar Santpoort. Eerst hebben we ons zaterdag ritueel gedaan: uitslapen, boodschappen doen, brunchen en ik wilde eerst naar het centrum maar bedacht mij. Toen zijn we rond 2 uur die kant op gegaan. Ik had alle voorzorgsmaatregelen mee genomen als ik weer een buikpijn aanval zou krijgen. Meestal na het eten begint het gezeur weer...Ik moest toen wel naar bed gaan met pijn. Meestal als ik op mijn buik ga liggen en ga mediteren, gaat de pijn weg. Ook deze nacht ging het over. Ik ben 3 keer naar het toilet geweest en daarna was de pijn over...Wat een gedoe zeg.

Zondag 23 januari Na heto ntbijt heb ik met mijn schoonvader de salades gemaakt voor het feestje van ome Henk Vermeer. Hij werd 75 jaar. Arjans nicht Conny had een verrassingsfeestje georganiseerd voor hem. Hij wist nergens vanaf. Er kwamen familie, oud-collega's, tennis vrienden, tuinclub vrienden en vrienden en familie van de vermeren club. (arjans moeders familie stamt af van de schilder johannes vermeer, het meisje met de parel enz...)Het was erg gezellig en hij was zichtbaar verrast. Hij had het niet verwacht. In het begin wist ie zich geen raad maar daarna vond ie het hartstikke leuk. Wij hebben ook een leuke dag gehad. Ik heb alleen weer te veel vettige lekkernijen gehad nl: haring op stokbroodje, nootjes, osseworst...heb dan geen buikpijn en alles is zo lekker...Ik heb alleen geen salade gegeten, ik vind het meestal toch niet lekker..en ik weet wat er in zit...(grapje, ik heb er erg mijn best op gedaan samen met Nico)
Om 19.30 uur zijn we vertrokken naar Heerenveen.

Woensdag 26 januari ben ik 's avonds met Margriet en Eke naar bloemschikken geweest. Erg leuk tafelstuk gemaakt. Heel wat inspiratie opgedaan zodat ik vanochtend nog wat kleine stukjes heb gemaakt...zie foto's.

















Morgen vrijdag 28 januari ga ik eerst om 9 uur sporten en mijn heup behandeling doen. Dan om 14.30 uur Pietsje ophalen en zwemmen met mijn clubje. Voor het eerst weer na de operatie. Ik denk dat het nu wel weer kan. Ik heb er ook wel weer zin in alleen tegen de kou na het zwemmen zie ik wel op...koude kleedhokjes brrr. Misschien gaan we zaterdag wel naar ikea, ik wil weer wat fotolijstjes kopen waar we al een aantal van hebben. Dan kan ik de Astma Fonds foto inlijsten, moet natuurlijk wel in het zelfde lijstje als onze andere foto's...
Zondag gaan we naar voetballen. Heerenveen tegen Groningen...het begint om 14.30 uur. Kunnen we lekker met licht terug fietsen. Ja, dat wordt ook de eerste keer weer eens fietsen..ik moet het echt veel meer gaan doen...slappe spagetti benen.

Ik heb ook nieuws over mijn voetballende neef, geert-arend. Hij werd steeds maar niet opgesteld en zat de laatste tijd niet eens op de bank. Dat kon hij niet echt leuk vinden en is verhaal gaan halen bij de directie. Uiteindelijk werd hem gezegd dat hij wel weg kan/mag gaan bij sc Heerenveen. Er was daarna wel belangstelling voor hem. Het leek er even op dat hij naar Sparta kon gaan maar nu is hij op proef in Denemarken bij Esbjerg

Ik hoop echt dat ie weer volledig kan voetballen, ik gun het hem zo, hij heeft bijna zijn hele leven aan zijn voetbalcarriere gewerkt...Geert zet hem op! Ik hou je in de peiling hoor!

Donderdag 3 februari moet ik voor mijn jaarlijkse controle naar het UMCG. Er worden weer allerlei onderzoeken gedaan. Zullen we kijken of mijn longfunctie wat is...heb niet veel mogen trainen natuurlijk vanwege mijn buikoperatie. Kijken of dat weer invloed heeft gehad. Ik denk dat het wel meevalt. Ik merkt niks.

Vrijdag 4 februari is het 4 jaar geleden dat ik mijn huidige longen kreeg. Nog steeds ben ik mijn donor heel erg dankbaar voor het beschikbaar stellen van deze prachtige longen. Ik besef steeds meer dat ik zonder deze gift niet meer in leven zou zijn. (misschien wel maar statistich niet)
Mijn verhaal is te lezen in Balance van libelle, die deze week is uitgekomen. Mooi verhaal en mooie foto's weer! (Ik ga maar model worden! met make-up is er best wat van te maken!!!)Straks de luchtwijzer en de website van het Astma Fonds.

Tot slot wil ik eindigen met een gedicht voor mijn donor.


Dankbaarheid


Een woordje zo klein
Wat niet kan zeggen
Wat mijn gedachten zijn
En er nadruk op leggen

Het wil niet lukken
Om mijn geluksgevoel
Ermee uit te drukken
Zoals ik het bedoel

het kan niet vertalen
Wat in mij is gaan leven
Waar moet ik de woorden halen
Die duidelijkheid kunnen geven

Ik ken slechts één woord
En die zeg ik met klem
Opdat de ander hoort
Mijn hart sprak met stem

Om dankbaarheid uit te spreken
Is er slechts één woordje daar
Er is geen ander teken
Maar het woordje is zo waar!

Bedankt!