Vandaag is het drie jaar geleden dat mijn longtransplantatie plaats vond. Ik werd vannacht wakker om kwart voor 4. En drie jaar geleden werden we omstreeks deze tijd gebeld door her umcg. Het is nu kwart voor 11 en dat is de tijd dat we naar de operatiekamer gingen. Om 11 uur zag ik de klok vaag worden en viel ik in slaap. Vandaag brand ik weer een kaarsje voor mijn donor. Dankzij hem/haar ben ik er nu nog. Ik ben daar elke dag dankbaar voor. Het wordt wel weer gewoon maar op deze dag denk ik er toch meer aan dan andere dagen.
Ook denk ik wel aan de nabestaanden, die missen hun geliefde ook alweer drie jaar. Maar zij hebben wat mij betreft een goede beslissing genomen om de organen ter donatie aan te bieden.
Vandaag heb ik vanmiddag en vanavond weer cursisten. En volgende week is het voor deze groepen de laatste les. Dan heb ik twee weken vrij omdat ik dan ook naar het umcg moet voor de jaarlijkse controle en voor het darm onderzoek om te kijken of het stoma opgeheven kan worden. Ik hoop het zo. Ik weet dan niet wanneer die operatie plaats vindt maar dat zullen we wel horen.
Vorige week ben ik naar de orthopeed in het umcg geweest. Ik heb mijn spieren in mijn heup/heiligbeen overbelast en daar kunnen ze niks aan doen. Het moet vanzelf weer over gaan. Wat ze wel zagen was dat ik heupdysplasie heb in mijn linker heup en een beetje rechts. De heupkom is versleten en bedekt de heupkop niet meer helemaal. Omdat ik er geen pijn aan heb, doen ze er (nog) niks aan. Als het wel pijn gaat doen, moet ik terug komen. Wat ze dan doen??? Een nieuwe heup??? haha. Nou, zo ver is het nog niet gelukkig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten