In april was het voor het eerst sinds november dat ik weer werd opgenomen. Ik had weer ammoniak vergiftiging. Ik was met mijn ouders even weg geweest en toen we weer bij mij thuiswaren, ben ik op de bank gaan liggen omdat ik moe was. Mijn moeder ging naar huis en mijn vader bleef in de tuin zitten. Toen hij na een tijdje ook naar huis zou, wilde hij mij wakker maken maar dat lukte niet. Mama opgehaald en toen hebben ze de huisarts gebeld. Deze kon mij ook niet wakker krijgen. Contact met mijn mdl arts gezocht en ik moest met gillende sirenes naar de CSO in het umcg worden gebracht. Hier gingen ze gelijk aan het laxeren omdat in ontlasting de ammoniak opstapelt en dan het bloed in gaat. Daardoor raak je bewusteloos. 's Nachts werd ik wakker op de IC met de gedachte; "wat is er nu weer gebeurd". Dat was al snel duidelijk...
Ik was eigenlijk heel snel hersteld en mocht 's ochtends ook weer naar de afdeling. Donderdags mocht Arjan mij meenemen toen hij hier op visite kwam. Hij ging dat weekend naar Barcelona voor de Seat challange. Hij was in Nederland de beste service adviseur Seat geworden.
Ik ben dat weekend bij mijn ouders geweest. Alleen thuis was geen optie, ivm sufheid en vergeetachtigheid. Zo konden ze een beetje op mij letten.
Het ging eigenlijk best goed, had ik het idee totdat de laatste week van april. Ik kreeg steeds hoge koorts pieken. Dan was het er, en dan weer niet. Ik heb nog met Arjan een bureautje van zolder naar de woonkamer gehaald en de kasten in de woonkamer opgeruimd.
Vrijdag 30 april voelde ik mij heel ziek. Ik heb toen mijn mdl arts gebeld en ik kon gelijk komen naar de CSO. We hebben er van half 1 's middags tot 1 uur 's nachts gezeten. Daar gaan we nog een klacht over indienen. Ik kan veel hebben maar dit is wel het toppunt. Dan ben je ook best ernstig ziek.
In de loop van de zaterdag gingen mijn nieren achteruit en besloten ze mij naar de IC te brengen. Intussen was het duidelijk dat er een bacterie in mijn bloed zat. Men dacht dat het misschien wel door een ontsteking in mijn hart/hartklep zou zijn. (Ik had een hele lage bloeddruk). Dat was het niet bleek later na een hart echo. Ik heb 2 nachtjes op de IC gelegen en kwam later terug op de longafdeling, mijn oude nest.
Mijn ltx arts kwam nog langs op de IC voordat ik naar de afdeling ging. Het was een mondbacterie die mij bijna parten speelde. Toen kwam ik erop dat mijn kies was afgebroken. Mijn ltx arts heeft gelijk een afspraak bij de mond -en kaak chirurgie gemaakt. Dit was ook de oorzaak niet. De kies gaat er woensdag uit. Ik heb daaraan 25 jaar geleden een zenuwbehandeling gehad en nu is die kies helemaal op, vandaar dat ie afgebroken is.
Ik krijg officieel tot morgen antibiotica via het infuus. Morgen hoor ik wat er verder gaat gebeuren. Ik denk dat ik wel voor het weekend naar huis mag.
There's always hope.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten