Sandy's statistieken

zondag 19 september 2004

Wat beleef je op zondag???

Nou met mij vaak heel veel. Vrijdag was ik wat verkouden en dat vond ik niet al te prettig. Ik ben aan het stomen geslagen, siroop voor vastzittende hoest gaan nemen enz enz. Zaterdag was het wel redelijk en toen zijn we zelfs nog naar Wolvega geweest, naar het lindefestival. Heel gezellig was het.
's avonds begon ik me al wat minder te voelen en toen we gingen slapen, zat mijn neus steeds dicht. Ook begon ik steeds meer te hoesten. Ik heb niet zo heel veel geslapen vannacht.
Vanochtend was ik al vroeg op, de krant was er nog niet eens, om 8 uur. Geinhaleerd, gestoomd, gegeten en toen om 10 uur onder de douche en heb ik samen met arjan besloten om de longarts in het AZG te bellen.
Ik kreeg de centrale eerst en die kon de longarts niet te pakken krijgen. Toen verbond ze me door naar de Spoed Eisende Hulp. Ik vertelde mijn verhaal enz. Nou, zei ze, zodra ik de longarts heb gesproken bel ik je terug en dan horen we wat we gaan doen. Nou, een kwartier later belde ze mij terug om te zeggen dat de longarts mij wel wilde zien op de SEH.
Dus wij om half 12 richting Groningen...
Om een uurtje of 1 waren we aan de beurt, wat eigenlijk wel snel was, want de wachtkamer zat behoorlijk vol. Nu hadden ze mijn gegevens allemaal al klaar liggen zag ik toen ik me meldde.
Eerst werd er bloed afgenomen en ze wilde ook bloedgas prikken, maar dat ging niet lukken. Ze prikte twee keertjes mis en dat doet wel aardig pijn in je pols. Ze prikken dan je slagader aan om het zuurstof gehalte te meten in je bloed.
Toen moest ze maar stoppen vond ze en toen kwam de longarts ook al. Hij hoorde mijn verhaal aan en vond het terecht dat ik gebeld had.
Ik zit dan altijd te dubben, moet ik nu bellen of zal ik het morgen doen.
Hij had de sputumkweek van 2 september gezien en er zat toen een klein beetje pseudomonas in maar het was in geringe mate. Dus gebaseerd op mijn verhaal en de kweek leek hem ciproxin het beste maar hij wilde wel even de bloedwaardes afwachten. Hij moest toen weg. We hebben daar tot ongeveer half 4 gewacht. Hij had een spoedgeval op de IC en daarom duurde het lang.
In overleg met zijn superieur hadden ze besloten om de ciproxin te geven en mocht ik binnen 2 a 3 dagen niet opgeknapt zijn, dan moest ik bellen met dr kraan.
We hebben nog wat gedronken in het ziekenhuis. Onderweg heb ik de dienstdoende apotheek gebeld en we konden meteen terecht.
Dat was ons zondagmiddag avontuurtje.

Geen opmerkingen: