weer een week om en nieuws van het UWV

Vorige week woensdag heb ik de laatste boetseerles besteed aan het uitgraven van mijn gipsen mal. Het bovenste deel wilde er niet af, achteraf doordat ie toch klem zat in de nekpartij, waardoor we moesten wrikken en daardoor brak de bovenste helft in drie stukken. Toen kon ik het klei van boven eruit halen. Zo kreeg ik langzaam aan het achterste gedeelte eraf en konden we de ijzeren armaturen in de armen stuk zagen. Uiteindelijk heb ik de klei thuis uit de armen weten te krijgen en nu liggen de 6 delen op het aanrecht. Ik vergeet steeds een kratje mee van boven te nemen. Zal het vandaag even doen want op het aanrecht laten liggen is niet zo handig en zeker niet tot september.... Dan begin ik meteen met een nieuwe gietklus.....

Donderdag moesten we naar de longtransplantatie arts in groningen. We moesten er om 11 uur zijn en we waren er lekker vroeg, half 11. We moesten eerst maar naar het laboratorium voor bloed en sputum kweek. Het was er, wonder boven wonder niet druk. Ze waren met een nieuw verwerkingssysteem bezig. Alles moest ingevoerd worden in de computer. De prikdame zei dat ze allemaal nieuwe apparatuur in het laboratorium hadden gekregen. Na het prikken en ophoesten van sputum konden we weer terug naar de poli. Daar kwam ik Anneke tegen. Zij heeft 8 jaar geleden een longtransplantatie gehad en sportte bij onze astma fonds groep. Op een afstoting na, anderhalf jaar geleden, heeft zij geen enkel probleem gehad. Fijn om zulke goede verhalen te horen. We hebben weer even met de arts gesproken. Hij vertelde ons dat er nu 8 transplantaties in Groningen en 9 in Utrecht waren gedaan. Ik sta nu rond de 6e plaats, het is afhankelijk van het aanbod van de longen. Hopen maar dat de tranplantaties in dit tempo door blijven gaan, en dat ik dit jaar nog aan de beurt mag komen.

Vrijdag ochtend heb ik vergaderd over het internetcafé. We gaan door! Er waren wat problemen geweest, maar daar heb ik gelukkig niks van meegekregen. Ja dat we zolang niks hebben gehoord enzo maar dat is nu verholpen en we gaan weer met frisse moed verder. 's Middags om 16 uur ben ik naar het zwembad gegaan. Heerlijk was het. Heb met de fysio en Bonny oefeningen in het water gedaan en zo nu en dan een baantje zwemmen. Het was behoorlijk zwaar maar wel lekker. Alleen het aankleden erna is helemaal niks...bah! wat een drama dan. Ik was wel een half uur bezig, hoop volgende keer wat sneller weer aangekleed te zijn.

Zaterdag ochtend zijn we om half 10 naar Tilburg vertrokken. Macy op schoot en ze was de hele weg hartstikke lief blijven zitten. We waren er om half 12 ongeveer. Lekker snel ging het. Arjans ouders kwamen rond 14 uur en daarna zijn we nog even naar de Hornbach geweest. We hebben een nieuwe wc bril gekregen, in tegeltjes kleuren die wij in de badkamer hebben. Zeer geinig. Ik heb ook nog wat schildersdoeken gekocht en kwasten. Ja, die had ik moeten kopen maar ben ze vergeten te betalen. Bij de auto zagen we ze in de kar liggen...mazzeltje.
Ik raakte in gesprek met de verkoper van de telegraaf. Hij stond met een stand bij de uitgang. Mijn vader zegt dat ie daar heel vaak staat. Hij vroeg of we lid waren. Papa zei dat ie al 35 jaar de krant heeft, is ook zo hoor. Toen vroeg ie wat ik had enzo. Even uitgelegd en gewezen op het donorschap en hij zei dat ie donor was. Toen we verder zouden gaan, kreeg ik een telegraaf en het 25 jarig jubileumboek van koningin Beatrix van hem. Dit boek kregen mensen als ze lid werden van de krant. Leuk he! Zo krijg je nog eens wat.
Zondag zijn we naar Overvecht tuin centrum geweest. We hebben een nieuwe azalia gekocht en ook een voor mama. Voor haar verjaardag. Van ons had ze een cd van John Forgety gekregen, van die gouwe ouwe hits van haar tijd. Eigenlijk was het weekend zomaar weer voorbij. We zijn om half 8 gaan rijden en om half 10 waren we weer in Heerenveen. Macy was weer heel lief en hoefde niet in de catcaddy.
Maandag kwam Petra weer het huis schoonmaken. Ik heb haar een bamboe windgong gegeven. Ze is nl 11 april jarig. Om half 12 kwam de fysio ook weer met mij fietsen. Ik heb mijn hartslagband weer omgehad, ook met zwemmen. Ik had er een nieuwe batterij erin laten zetten. Met zwemmen deed ie het niet maar Homme wist wel hoe dat ding werkte. De zijkanten moeten goed om je borstkas zitten met wat vocht of gel en dan meet ie je hart pas goed. Dat was het dus.

Dinsdag weer even naar de fysio praktijk geweest en ik had wel wat meer sputum als anders, dus dat was niet voor niks. Ik was behoorlijk moe en heb dan ook de hele middag op de bank liggen maffen. Met de poes, dus die kan er ook wel wat van. Vandaag eigenlijk niet zoveel gedaan wat het vermelden waard is..haha
Morgen ga ik weer zwemmen in wolvega en 's middags vergaderen in Hajé met alle afdelingen van friesland van het astma fonds. Het zal waarschijnlijk voor de vakantie de laatste zijn en dan hopen we de overstap te maken naar de VOAS (ondersteuning voor aangepaste sporten) Maar goed, we hebben al veel bereikt. Hopen dat ik wakker kan blijven....tssss

Vrijdag moet ik weer op Hoekloos wachten, hopen dat ze vroeg komen, dan kan ik nog even naar de golfstore. Onze golfleraar heeft dan in zijn winkel, vette uitverkoop van kleding, schoenen en golfspullen... Altijd leuk om even te kijken of niet soms. Hoop binnen kort weer te kunnen golfen, maar dan moet het wel wat warmer gaan worden...kom op LENTE!!!

Tijdens dit schrijven werd ik gebeld, door een verpleegkundige van het UWV, is nieuw, die moet waarschijnlijk de dossiers doornemen en bepalen wat er mee gedaan moet worden. Hij dacht dat ie eerst maar es moest bellen om te horen wat en hoe het met mij ging. Ik had in 2004 een brief gestuurd met de stand van mijn huidige staat van ziekte, zal ik maar zeggen. Op aanraden van de adviseur van de NCFS, martin hoogenhout. Ze hebben het wel ontvangen en ik ben daar dus wel blij mee. De verpleeg in kwestie vond het niet nodig om mij helemaal naar Leeuwarden te laten komen om te vertellen dat ik 80-100% arbeidsongeschikt zou blijven, dat kon ook wel telefonisch, maar er volgt natuurlijk nog wel een officiele brief, als hij met de verzekeringsarts had overlegd. Over een jaar zou hij weer bellen en mocht ik in tussen een transplantatie hebben ondergaan dan zouden ze dat wel graag willen weten. Oke, doen we. Zo das mooi, hoef ik in ieder geval niks te doen, dan alleen maar te wachten op de transplantatie.