Sandy's statistieken

zondag 6 mei 2007

weinig bijzonders te melden

Ik werd al gevraagd of ik last van mijn vingers had omdat ik niks meer had ge-update.
Nou, niks is minder waaar. Ik kan wel elke dag hetzelfde verhaal ophangen maar dat is ook niet echt de bedoeling.

Ik heb de afgelopen drie dagen lekker thuis gerommeld. Mama en ik hebben alle kasten nu opgeruimd. Alle inhalatie spullen zijn weg, alle rommel zit in de kliko, en mijn kleding kast is weer overzichtelijk. Alle winterkleding is in de kast op zolder gebacht. Nu is alles weer een beetje op orde. Meestal voelt dat ook weer fijn en kun je dan weer vooruit en ben je met je gedachten ook weer een beetje bij de tijd. Een opgeruimd gevoel.

Zaterdag hebben we boodschappen gedaan en het leek wel of heel heerenveen in de c 1000 moest zijn. We hebben wel anderhalf uur nodig gehad, niet normaal. In de middag zijn we naar het centrum gegaan want ik moest nog wat dingen zoals: stofzuigerzakken, nieuw ondergoed, een voorraadbus, evt nieuwe kleren enz kopen. Ik ben helaas niet geslaagd voor nieuwe kleren alleen arjan heeft eindelijk schoenen gevonden. Dat was ook wel weer nodig. Verder hebben we zaterdag niet zoveel bijzonders gedaan dan tv gekeken.

Vandaag waren we niet al te laat uit bed. Ik heb gedouched, kon nu weer staan en niet meer zitten op zo'n krukje. Dus weer een vooruitgang. Toen hebben we gelunched en tv gekeken en toen kwamen lydia en Jan met de kinderen op visite. Was weer even gezellig. De kinderen gingen al gauw spelen in het speeltuintje en tegen de tijd dat ze naar huis gingen, werden ze weer geroepen. Het was vandaag geen temperatuur om buiten te zitten. Maar alle beddengoed, dat we gewassen hadden was wel lekker droog. Dus alles is weer heerlijk schoon en in de kast.

Arjan kijkt ajax-az en ik dacht maar even weer wat te schrijven. Ik moet ook nog wat declaraties invullen voor de zorgverzekeraar. Dus dat ga ik zometeen even doen.

Ook bedachten we dat we de UMTS kaart weer terug moeten sturen naar Stichting Fok. Dankzij deze stichting kon ik in het ziekenhuis internetten en jullie allemaal op de hoogte houden. Nogmaals hartelijk bedankt!

Ook nogmaal: Iedereen die mij de afgelopen drie maanden een kaartje, sms, e-mailtje heeft gestuurd, hartelijk dank. Het heeft mij echt veel steun gegeven want het was niet makkelijk om, vooral de laatste periode door te komen.

Geen opmerkingen: