Een lach en een traan samen

Afgelopen donderdag ben ik weer naar shiatsu geweest. Ze vond dat het nog niet helemaal goed was, want ik had toch wel weer wat buikpijn gehad. Ze besloot moxa therapie te doen na mijn behandeling.

Dat houdt het volgende in:

Het woord Moxa is afgeleid van het Japanse mogusa, dat bijvoetkruid betekend. Een kruid dat ook in het westen bekend is om zijn geneeskrachtige werking. Bijvoet heeft de eigenschap langzaam maar bijzonder heet te branden. Het heeft een sterke, weldadige infrarode uitstraling en is daardoor erg gunstig bij allerlei acute en chronische klachten. Moxa wordt toegepast op specifieke acupunctuurpunten, maar kan ook gebruikt worden op zeer gespannen plaatsen en littekens.Door een 'tot bolletje gekneed' blaadje moxa op een acupunctuurplaats te leggen en het met een wierrookstokje aan te steken wordt door de hitte, de acupunctuurplaats extra gestimuleerd.

Ik heb wel op beide plaatsen, net onder de knieen, een brandplekje. Maar goed, als het helpt...Ik heb zo nu en dan nog wel buikpijn maar het wordt steeds beter. Donderdag mag ik er weer naar toe, de laatste keer voor mijn vakantie.

Vrijdag heb ik niet veel gedaan, althans ik weet het even niet meer, haha kan gebeuren. Zaterdag moest Arjan eerst werken, en daarna hebben we nog samen gebrunched en zijn we naar Bloemendaal aan zee gegaan waar het cf beachdance weer werd gehouden. Iedereen was in Oranje stemming en er hing een groot scherm zodat we toch voetbal konden zien. Arjan wilde het in santpoort kijken bij Piet en Nella, zijn ouders zitten al in Bulgarije maar we sliepen wel bij hun. Ik wilde liever op het strand blijven en gelukkig maar want ik heb een haar metamorfose ondergaan.
Het was erg gezellig alleen de domper van het verlies van Nederland natuurlijk.

Ook kregen we treurig nieuws. Elvira is overleden. We hadden al gelezen dat ze in coma was geraakt en waren erg aangeslagen. We hoopten dat ze thuis wat kon aansterken en zich weer goed kon voelen. Jammer genoeg heeft het voor haar niet zo mogen zijn. Nu kan ze rusten alleen veel te vroeg.
Elvira rust maar lekker uit, ik blijf jou altijd als mijn voorbeeld zien, zoveel kracht, vechtlust en altijd hopen op betere tijden. Ik wens haar familie veel sterkte toe om dit verlies te kunnen verwerken.