Weer thuis

Vanmmorgen stonden we om 7 uur op en hebben we alle spullen die we niet meer nodig hadden in de koffer gedaan en om 8 uur zijn we uit gaan checken. We zijn gelijk naar de radiologie gegaan en moesten in wachtkamer 3 plaatsnemen. Ik zag mijn grote vriend die de duodenumsonde al een paar keer bij mij had ingebracht, al door de gang lopen en hij zei dat ie me zo kwam ophalen...Toen werd ik al iets geruster want ik was best wel angstig voor dit onderzoek. Hij keek alvast eerst even met de echo en ging toen de radioloog halen. Deze kwam echter door een andere deur aan de andere kant binnen. Hij ging ook met het echo apparaat de plaats opzoeken en toen kwam de assistent weer terug en ze gingen overleggen over de plaats waar ze gingen prikken.

Toen begon het, eerst gingen ze de plaats verdoven en daarna kreeg ik zo'n groen steriel lakentje over me heen en toen gingen ze beginnen met de naald. Deze werd aan het echo-kop gezet en in mijn buik geschoven voordat de radioloog een klein sneetje in mijn buik zette. Ze gingen via de buik maar in de folder stond via de ribben. Dus niet he! Ze moesten biopten wegnemen van het gedeelte dat voor de transplantatie niet op de ct-scan zat en nu wel. Wat het is willen ze dus weten, het kan vervetting zijn, levercirrose door de cf, kanker, of misschien wel onder invloed van de fluconazol, tegen de candidaschimmel.
Maar goed, toen de voernaald goed zat werd er een andere naald ingevoerd en met een soort pistoolschot geluidje werd het biopt genomen. Ik moest dan mijn adem stilhouden. Dit deden ze drie keer en toen was het klaar. Het verdoven van de huid deed wel pijn, maar was minder pijnlijk als soms een infuus inbrengen. Daarna voeld ik wel iets in mijn buikstreek maar geen pijn. Ik heb mij vooral druk gemaakt omdat ik niet wist wat ik moest verwachten. Ik was om 8.50 uur ook al weer klaar. Ik kreeg een pleistertje erop en de verpleegkundige die er tijdens het onderzoek bij was gekomen hielp mij ermee. Ze begeleide me naar de wachtkamer waar mijn moeder zat te wachten.
Intussen maakten we grapjes over de sonde die hij wel weer inbrengt als ie eruit zou vallen, ik vroeg of ze iets wisten om de sonde door te kunnen spoelen, hij zei dat er wel speciaal spul is waardoor de sonde 12 weken kan zitten ipv 6, hij zou het voor me uitzoeken want cola en warme thee is niet zo goed omdat het juist van binnen gaat plakken.
Ik moest nog een uurtje in de wachtkamer zitten en mijn moeder had nog een afspraak met onze maatschappelijk werk om samen naar de centrale spoed opvang te gaan. Mijn moeder wilde daar nog even terug omdat ze daar zulke nare herinneringen heeft gehad. Ik bleef met de verpleegkundige in de wachtkamer en zij had het blijkbaar niet druk en we hebben gezellig gebabbeld.
Tegen half 10 kwam mama ook terug en toen mocht ik naar huis gaan. Ik belde gelijk de taxi en toevallig was er eentje net bij het dialyse centrum. Wij werden met de golfkar naar de hoofdingang gebracht want ik mocht het stukje nog niet lopen.
Mama ging de restaurantpas inwisselen en ik zat nog geen 5 seconden toen de chauffeur mij al opriep.
Wij waren om half 11 ongeveer weer thuis.
Daar hebben we ontbeten, heb ik mijn pillen genomen en zijn we op de bank gaan liggen en hebben erg relaxed gedaan.

Om half 4 werd ik gebeld door de nurse practitioner en die zei dat ik over mocht gaan stappen op de nachtelijke sondevoeding en rustig aan moest gaan eten, dus niet in een keer teveel. Ik moet waarschijnlijk nog wel opgenomen worden om nogmaals in de darmen te laten kijken om te zien of de schimmelinfectie weg is en dan willen ze ook gelijk een ijzer preparaat geven via het infuus, het HB was wat laag en ijzer pillen zou de ontlasting in gaan dikken, en dat moeten we niet hebben.
Over een week is waarschijnlijk de uitslag van de biopten bekend en dan hoor ik wanneer ik terug moet komen.

Ik ben gelijk naar de afvalcontainer gerend en heb de sonde verwijderd. Heerlijk gevoel. Dus ik ben weer vrij. Alleen 's nachts nog niet maar dat is beter dan de hele dag aan een draadje.
Ik heb vanavond een kipschotel gegeten, nog niet een volledig bord vol. Ik heb er geen last van gehad, dus hopelijk gaat vannacht de sonde ook prima.

Morgen doen we ook nog rustig aan en zullen we weer wat huishoudelijke taken gaan doen zoals de was enz..We zijn dus weer op stee, in het hotel was het ook niet gek maar thuis heb ik natuurlijk mijn lieve macy, ging ook gelijk weer op schoot zitten.